Bijvoet

Bijvoet, de plant met de wetenschappelijke naam Artemisia vulgaris, is een heel veel voorkomend kruid die in heel Nederland, maar ook door heel Europa te vinden is. De plant komt uit de grote Composieten familie en is een overblijvende laatbloeier.

Beschrijving

Bijvoet is een licht aromatische plant met een voorkeur voor een zandhoudende grond. Zo komt Bijvoet in Nederland en België veel voor langs wegen en op braakliggend terrein. Bijvoet heeft een stengel die zo’n 60-150 cm lang is, met in de meeste gevallen een roodachtige kleur, die te herkennen zijn aan de groeven.

De bladeren van Bijvoet zijn samengesteld, ingesneden en dubbel-geveerd. De achterkant van het blad is viltig en zilvergrijs. De naam ‘Bijvoet’ komt vermoedelijk uit de Romeinse tijd, toen Romeinse soldaten de plant in hun schoenen stopten, omdat dit hen zou behouden voor pijnlijke voeten.

Verspreiding en habitat

Bijvoet komt vooral voor in gematigde klimaten in Europa, Azië en Noord-Amerika. In Nederland groeit Bijvoet het meeste op braakliggende terreinen en langs wegen in bermen. De plant groeit het beste op zandhoudende grond. Bijvoet wordt gemiddeld tussen de 60 en 150 cm lang, maar kan bij uitzondering zelfs tot wel 2 meter hoog worden.

Bijvoet komt uit de grote Composieten, ofwel Asteracea, familie en is een overblijvende laatbloeier. De plant bloeit namelijk tussen juli en augustus, met als hoofdbloei augustus. Door zijn grootte wordt Bijvoet ook wel eens gezien als struik.

Algemene informatie

Naam	Bijvoet
Wetenschappelijke naam	Artemisia vulgaris
Verspreiding	Gematigde klimaten in Europa, Azië en Noord-Amerika
Habitat	Braakliggende terreinen en in bermen langs wegen. Voorkeur voor zandhoudende grond
Hoogte	Gemiddeld tussen de 60-150cm
Stengel doorsnee	Roodachtige kleur, te herkennen aan de groeven
Herkomst naam	Romeinse soldaten staken Bijvoet in hun schoenen omdat het hen zou behouden voor pijnlijke voeten
Bladeren	Samengesteld, ingesneden en dubbel-geveerd. Achterkant van blad is viltig en zilvergrijs
Bloei	Juli en augustus, met hoofdbloei in augustus
Bloemen	Geel tot vuilrood
Eetbaarheid	Ja, de blaadjes smaken zoetig tot bitterkruidig, later wordt de plant meer bitter van smaak
Gebruik	Kan worden toegevoegd aan salades, als keukenkruid, smaak-kruid, om vlees of vis op smaak te brengen, maar kan ook worden gerookt of verbrand om nachtrust te bevorderen, voor innerlijke genezing, of om vliegjes en mugjes weg te jagen. Ook kan het, bijvoorbeeld, gebruikt worden als middel tegen vermoeide voeten
Opmerkingen	Bijvoet wordt soms verward met de broeder alsem, welke meer geschikt is als medicinaal in te zetten, maar veel minder geschikt is om in voeding te verwerken

Eetbaarheid en gebruik

Bijvoet werd oorspronkelijk gebruikt door Romeinse soldaten, die het in hun schoenen stopten, omdat het hen zou helpen tegen pijnlijke voeten. Echter kan het kruid ook gebruikt worden om in recepten te verwerken, maar kan het ook gerookt op verbrand worden, wat verschillende functies heeft.

Zo wordt bijvoet in sommige culturen gebruikt om vette vleesgerechten beter verteerbaar te maken. Ook wordt het in sommige landen als vulling in gans of kip gebruikt. Voor het eten wordt dit er dan uitgehaald, en het zou de aanmaak van maagsecretie en gal verbeteren.

Naast het gebruik van Bijvoet in voeding, kan het ook tot een zalf gemaakt worden, wat kan helpen bij blaargevoelige voeten. Daarnaast kan het de doorbloeding bevorderen, wat fijn is bij wintervoeten- en handen of pijnlijke benen. Ook zou het werken bij reuma.

Het kruid zou ook verbrand of gerookt kunnen worden, wat (lucide) dromen zou stimuleren. Daarnaast zou de verbranding vliegen en muggen weg kunnen jagen, omdat zij niet van de geur houden. Het roken van Bijvoet heeft een vergelijkbaar effect als marihuana, maar dan veel lichter. Echter wordt langdurig gebruik uiteraard afgeraden, daar het schade brengt aan het zenuwstelsel en roken überhaupt een ongezonde gewoonte is.