Melganzenvoet

Melganzenvoet, die ook wel Chenopodium album heet, is een neef van de voor ons bekende spinazie. De plant is in heel Europa te vinden, op allerlei plekken, maar komen naar alle waarschijnlijkheid oorspronkelijk uit Amerika.

Beschrijving

De Melganzenvoet heeft bladeren die lijken op een ganzenvoet, waar het zijn naam aan te danken heeft, maar de bladeren kunnen ook ovaalvormig zijn. De plant kan 150 tot wel 200 cm hoog worden in zijn bloei tussen juli en september. Alle bladeren zijn van onderen grijzig van kleur, wat lijkt alsof ze bestrooid zijn met meel. De bloeiwijze kan in de bovenste delen ook dit melige uiterlijk hebben, welke qua kleur vergelijkbaar is met Bijvoet, maar de bladeren zijn wel erg anders gevormd dan de Bijvoet. De vrucht van Melganzenvoet is een nootje en de glanzende zaden zijn bruin of zwart.

Verspreiding en habitat

Melganzenvoet komt voor in heel Europa en is te vinden op vochtige en stikstofrijke grond, zoals bermen, akkerland, moestuinen en drooggevallen plaatsen, maar eigenlijk kun je het bijna overal vinden. Het is een echte pioniersplant. Ooit dacht men dat Melganzenvoet inheems was in Europa, maar recente archeologische studies hebben uitgewezen dat de zaden onder Amerikaanse Blackfoot-Indianen in de zestiende eeuw al werden opgeslagen en gebruikt.

Algemene informatie

Naam	Melganzenvoet
Wetenschappelijke naam	Chenopodium album
Verspreiding	In heel Europa, maar een echte pioniersplant
Habitat	Overal, maar met name op vochtige en stikstofrijke grond, zoals bermen, akkerland, moestuinen en drooggevallen planten
Hoogte	Tussen de 150 en 200 cm
Bladeren	Onderaan de stengel vorm van ganzenpoten. Over de plant heen verschillende verschijningsvormen. Van onderen grijzig van kleur, alsof het met meel bestrooid is, ook bloeiwijze kan in bovenste delen dit uiterlijk hebben
Vrucht	Een nootje, de glanzende zaden zijn bruin of zwart
Bloei	Tussen juli en september
Gebruik	Het blad kan vergelijkbaar met spinazie gebruikt worden, de zaden zijn zeer voedzaam en ook de bloemknoppen zijn eetbaar
Eetbaarheid	Als spinazie, zaden kunnen gemalen worden tot meel en brood van gebakken worden of om pap mee te maken, en de bloemknoppen kunnen als mini broccoli gebruikt worden
Recepten	Onder andere als groente te gebruiken, om brood mee te bakken, in een omelet te verwerken, een dip van te maken en nog veel meer

Eetbaarheid en gebruik

In Europa eten we vaak de spinazie, en wanneer melganzenvoet in een moestuin groeit, belandt deze in veel gevallen op de composthoop. Dit is echter helemaal niet terecht, want melganzenvoet is minstens even goed inzetbaar als spinazie, maar ook de zaden en bloemknoppen zijn goed eetbaar en hebben verschillende gezondheidsvoordelen.

Melganzenvoet is een zuiverende plant en kan helpen bij het herstellen van gezonde voedingsstoffen in grond van slechte kwaliteit. Eén plant kan tot wel 90.000 zaden produceren, waardoor de plant zich snel verspreidt. In melganzenvoet zitten enorm veel vitaminen en mineralen in vergelijking met andere planten.

Het blad van melganzenvoet kan te allen tijde gebruikt worden wanneer er spinazie in een recept gevraagd wordt, daar het familie is van de spinazie. De zaden van de plant kunnen worden gemalen tot meel, waar brood van gebakken kan worden. Ook kun je hier pap van maken of het mengen met stoofschotels en soepen. Daarnaast kunnen de zaden, wanneer gekiemd, aan een salade worden toegevoegd. De bloemknoppen kun je als mini broccoli gebruiken in, bijvoorbeeld, stamppot.

Met deze kennis zijn er een aantal toepassingen voor melganzenvoet. Zo kun je er yoghurtsaus mee maken, brood mee bakken, als broccoli gebruiken, maar ook aan een omelet toevoegen. Daarnaast zou je er een spread mee kunnen maken, of bijvoorbeeld een lekkere hummus, maar er zijn nog veel meer mogelijkheden om met melganzenvoet te koken. Leer hierover meer in onze cursussen!